“Hé, kun jij even bellen?” – Waarom dat voor Gen Z geen simpele vraag is

“Hé, kun jij even bellen?” – Waarom dat voor Gen Z geen simpele vraag is

door Mathilde, lichaamsgerichte stemcoach

 

We kennen het allemaal: je krijgt een appje van je werk of een vriend(in) met de vraag of je even kunt bellen. En terwijl je je telefoon in je hand hebt, voel je de spanning al opkomen. Je bedenkt vijf redenen om het uit te stellen, of je stuurt terug: “Kan het ook via app?”

Als jij dit herkent – je bent niet de enige.

 

Steeds meer jongeren hebben last van bel-angst

We bellen bijna 10% minder per jaar, blijkt uit onderzoek van de Autoriteit Consument & Markt. En vooral jonge vrouwen bellen steeds minder. Dat komt niet alleen doordat we alternatieven als appen of chatten hebben – bel-angst is een belangrijke reden, zegt socioloog Beate Völker van de Universiteit Utrecht op NPO Radio 1.

“Ze vermijden het een beetje, nemen niet op en bellen ook niet uit zichzelf," aldus Völker. "Het gaat dan om bellen op het werk, met de huisarts, maar ook met vrienden.”

De oorzaak? Sociale angst.

"Bang dat je iets niet goed begrijpt of zelf niet goed begrepen wordt. Of dat iemand iets zegt waar je helemaal niet op hebt gerekend. En dan weet je misschien niet hoe je moet reageren."

 

Wat maakt bellen zo spannend?

Bellen vraagt iets anders dan appen. Je moet direct reageren. Je hoort elkaars stem, zonder emoji’s of tijd om na te denken. Dat maakt het kwetsbaarder. En eerlijk is eerlijk: in een wereld waar we gewend zijn om alles te filteren – van onze foto’s tot onze woorden – voelt bellen soms als ‘bloot praten’.

Daar komt bij: veel Gen Z’ers zijn opgegroeid met minder telefonische interactie dan vorige generaties. Waar vroeger het vaste toestel in de woonkamer stond en je als kind de telefoon opnam voor je ouders, is dat moment bij veel van jullie weggevallen. Je hebt dus letterlijk minder ervaring met bellen. Geen wonder dat het ongemakkelijk voelt.

 

Wat heeft je stem ermee te maken?

Als stemcoach zie ik dagelijks hoe veel spanning in het lichaam doorsijpelt naar de stem. Als je zenuwachtig bent, ga je hoger praten. Of sneller. Je adem blijft hangen. En dat voelt ongemakkelijk – waardoor je de neiging krijgt om het gesprek maar helemaal te vermijden.

Maar goed nieuws: je kunt hier iets aan doen. Niet door toneel te spelen, maar juist door in je lijf te zakken. Want je stem is niet alleen communicatie – het is ook een anker. Als jij rust in je lichaam vindt, volgt je stem vanzelf.

 

Drie praktische tips voor minder telefoonstress:

1. Adem vóór je opneemt.
Klinkt suf? Werkt als een trein. Eén diepe buikademhaling helpt je systeem kalmeren en geeft je stem direct meer stevigheid.

2. Sta op tijdens het bellen.
Beweging helpt je lichaam ontspannen. Je hoeft niet als een idioot door de kamer te lopen, maar even opstaan of een rustige houding aannemen geeft meer ademruimte.

3. Bereid je eerste zin voor.
Alleen al weten hoe je gaat beginnen (“Hé, met [naam], ik zag je bericht…”) helpt je brein schakelen naar actie in plaats van paniek.

 

Tot slot

Telefoonangst is geen zwakte. Het is een signaal van je lijf dat je veiligheid zoekt in een situatie die onbekend of direct voelt. En precies daar ligt jouw groeikans: leren vertrouwen op je eigen stem, ook zonder scherm ertussen.

Want geloof me: jij hebt een krachtige stem – ook als je hem soms nog even spannend vindt om te gebruiken.

 

---

Wil je oefenen met spreken vanuit rust, ook in lastige situaties? Je bent welkom voor een korte sessie waarin we samen werken aan de basis: jouw stem, jouw lijf, jouw manier.